Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

iudicium accipere (

  • 1 iudicium

    1) суд: а) судебная магистратура, adire iudicia (1. 8 C. 1, 9. 1. 1 C. 12. 62. 1. 30 C. 7, 62);

    b) судебное место, ad s. in indicium venire (1. 3 § 3. 4 D. 2, 10. 1. 1 pr. D. 2, 12. tit. D. 2, 11. 1. 4 pr. D. 11, 1);

    extra iud. admonere (1. 6 § 9 D. 3, 5);

    c) процесс, судопроизводство б) в уголовных делах: publica iudicia (tit. J. 4, 18. D. 48, 1);

    leges iudiciorum publ. (1. 1 eod. 1. 8 eod 1. 1 pr. D. 1, 21);

    capitis (1. 7 pr. D. 48, 11);

    praevaricationis (1. 3 pr. D. 47, 15. 1. 1 § 6 D. 3, 1. 1. 43 § 10 D. 23, 2. 1. 25 § 1 D. 29, 5); в) в гражданских делах = lis, процесс, dies iudicii (1. 2 § 3 D. 2, 11);

    rem in iudicium deducere (см. s. 2); (1, 31 D. 5, 1);

    iudicium accipere (см. s. 2);

    suscipere (1. 3 eod.);

    iud acceptum s. contestatum (1. 25 D. 4, 3. 1. 7 § 1 D. 5, 3. 1. 19 D. 24, 3. 1. 28 pr. D. 49, 1. 1. 60 pr. D. 12, 6. 1. 18 § 1 D. 43, 16).

    2) иск в формулярном процессе, часто = actio или formula;

    iudicium dare, reddere (1. 21 pr. D. 3, 5. 1. 1 § 1 D. 4, 3. 1. 1 pr. D. 4, 9);

    jud. movere (1. 8 § 10 D. 5, 2);

    iud. bonae fidei (Gai. IV. 61. 62. 114); (см. fides s. 5. a.);

    in factum (см. s. 2);

    contrarium (см. s. 1. Gai. IV. 174. 177. 179. 181);

    utile (1. 4 D. 43, 20);

    famosum (1. 1 § 10 D. 3, 1. 1. 104 D. 50, 17);

    poenale (1. 11 D. 2, 4).

    3) = iudicatum, напр. quid si feriatis diebus fuerit judicatum? lege cautum est, ne his diebus iudicium sit (1. 6 D. 2, 12);

    iudicio terminata (1. 230 D. 50, 16);

    exsecutio iudicii (1. 78 § 15 D. 36, 1).

    4) правосудие (1. 2 § 8 D. 5, 1). 5) мнение, суждение (1. 12 § 2 eod.);

    infirmum iud. (pupilli) tutore auctore regitur (1. 25 D. 40, 2).

    6) воля, постановление, leges iudicio populi receptae (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 2 D. 50; 3. 1. 3 C. 9, 29); особ. последняя воля, iudicium defuncti agnoscere, comprobare (1. 8 § 10. 1. 12 § 1. 1. 23 § 1. 1. 32 D. 5, 2. 1. 34 D. 27, 1. 1. 13 D. 44, 4. 1. 19 D. 5, 2. 1. 20 § 3 D. 10, 2). 7) положение, dogma: a iudicio catholicae religionis deviare (1. 2 § 1 C. 1, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iudicium

  • 2 accipere

    1) получать, доставать, принимать (1. 71 pr. D. 50, 16);

    acc. pecuniam (1. 1 § 4. 1. 2. 7 D. 3, 6);

    traditam rem (1. 5 D. 45, 3), rem per traditionem (1. 86 § 2 D. 30);

    in testamento, codicillis, tubulis acc. hereditatem, legatum, libertatem (1. 76 D. 28, 5. 1. 13 D. 28, 7. 1. 1 § 11. D. 29, 4. 1. 15 D. 34, 9. 1. 11 § 1. 1. 44 pr. D. 36, 1);

    mortis c. donationem a testatore acc. (1. 5 § 17 D. 34, 9);

    rem pignori acc. (1. 18 D. 20, 1);

    acc. pignus (1. 22 D. 42, 8);

    cautionem (1. 32 § 2 D. 35, 2);

    bon. possessionem (1. 3 § 9. 1. 6 § 3. 1. 11 § 2 D. 37, 4);

    curatores a Praetore (1. 93 D. 35, 1);

    iudicem (1. 38 pr. D. 17, 1);

    actiones utiles (1. 20 D. 20, 1);

    sententiam (1. 14 § 2 D. 38, 2);

    acceptum, приход: accepta et data s. expensa: acceptum atque expensum, приход и расход (1. 1 § 2 D. 2, 13.I. 47 § 1 D. 2, 14);

    acceptum s. accepto facere, ferre, referre;

    acceptum habere, получить, расписаться в получении, напр. debito alicui acceptum ferre (1. 1 D. 46, 3);

    pretium acceptum referre (1. 101 § 1 eod.); (1. 7 § 2 D. 48, 11); в особен. освободить должника от исполнения обязательства (посредством т. н. acceptilatio), acceptum s. accepto fierri s. ferri alicui (1. 73 D. 46, 3. 1. 14 § 9 D. 4, 2. 1. 6. 7. 8 § 3. 1. 9. 10. 11. 13. § 10 D. 46, 4);

    accepto lata obligatio (1. 43 § 1 D. 23, 3. cf. 1. 12 § 2 D. 23, 4. 1. 37 § 4 D. 32);

    acceptam facere pecuniam (1. 14 § 3 D. 4, 2);

    stipulationem (1. 9 § 7. 1, 10 § 1 eod.);

    dotem (1. 66 § 6 D. 24. 3);

    accepto facere s. ferre usumfructum, usum, ioer, actum, viam (1. 13 § 1-3 D. 46, 4);

    accepto ferre rationibus, записать полученные деньги в приход (1. 4 § 1 D. 21, 2. 1. 91 § 3 D. 32);

    acceptum referre in tabulas (1. 29 § 2 eod.);

    accepto s. acceptum rogare, просить в форме acceptil. о засвидетельствовании получения чего-нибудь (1. 6. 8 § 1. 2. D. 46, 4);

    accepto liberare, считать долг погашенным, на основании acceptil. (1. 8 § 2 cit.).

    2) принять, acc. donum, xenia (1. 6 § 3 D. 1, 16);

    intestati possessionem acc. прот. repudiare hereditatem (l. 77 § 31 D. 31);

    acc. fideiussorem (I. 5 § 1. 1. 10 pr. D. 2, 8. 1. 4 D. 46, 1);

    arbitrum (1. 57 D. 10, 2);

    in adoptionem acc. aliquem (I. 6 pr. D. 1, 9);

    acc. mutuam pecuniam, занимать (1. 11 D. 20, 1);

    acc. iudicium, защищаться, отвечать на иск (1. 14 D. 3, 2. 1. 75 D. 3, 3. 1. 55 D. 21, 2. 1. 27 § 11. 1. 30 D. 36, 1. 1. 7 § 1 D. 37, 1. 1. 28 pr. D. 49, 1); также аctionem accipere (1. 6 D. 7, 6).

    3) угощать, принимать, male acc. (1. 17 § 1 D. 44, 4);

    virginem aqua et igne accipere, отн. брачного обряда (1. 66 § 1 D. 24, 1).

    4) одобрять, признавать, acc. significationem, interpretationem (1. 125 D. 50, 16);

    semper acceptum est (1. 243 eod.).

    5) толковать, понять, считать (1. 99. 142. 314 eod.);

    ex mente pronunciantis accipitur oratio (1. 28 § 1 eod.);

    verbotenus acc. (1. 1 § 2 D. 2, 2).

    6) учить (1. 20 D. 31). 7) терпеть, iniuriam (1. 17 § 10. 1. 18 §2 D. 47, 10), damnum (1. 30 D. 3, 5);

    moram (1. 2 § 3 D. 50, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > accipere

  • 3 parare

    1) приготовлять, устраивать (1. 12 § 10 D. 33, 7. 1. 29 pr. D. 28, 1. 1. 14 C. 9, 1. 1. 10 pr. D. 50, 7. 1. 1. 4 C. 6, 44);

    parare accusationem = praeparare (1. 2 § 8 D. 48, 5): paratus (adi.) готовый, paratus solvere, satisfacere (1. 26 D. 3, 3. 1. 21 D. 5, 1. 1. 18 § 5 D. 10, 2. 1. 5 § 12 D. 13, 6. 1. 10 D. 13, 7. 1. 6 § 1 D. 20, 6. 1. 17 D. 46, 1);

    iudicium accipere, pati (1. 13 § 14 D. 5, 3. 1. 24 pr. 47. D. 22, 1. 1. 3 § 10 D. 41, 2. 1, 37 § 1. 1. 38 D. 3, 3. 1. 3 § 7 D. 10, 4. 1. 2 § 1 D. 48, 3);

    cavere (1. 6 § 6 D. 37, 10).

    2) = comparare, приобретать (1. 31 § 1 D. 12, 1. 1. 5 § 13. 14 D. 14, 4. 1. 39 D. 15, 1. 1. 39 § 7 D. 30. 1. 46. 47 D. 32. 1. 49 § 1 et seq. 1. 58. 78 § 6 eod. 1. 12 D. 33, 7. 1. 2. 3. 10 D. 34, 2. 1. 12 § 2 D. 40, 9. 1. 19. 21 pr. D. 41, 1. 1. 3. § 12 D. 41, 2. 1. 88. 165. 242 § 4 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > parare

  • 4 fides

    1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);

    contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);

    qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);

    tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).

    2) верность, честность, а) вообще;

    egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);

    fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);

    res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);

    b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);

    fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);

    fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);

    fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);

    in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);

    fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);

    fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);

    in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);

    fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);

    fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);

    fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).

    3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);

    fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);

    fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).

    4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);

    a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).

    5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);

    bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);

    b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);

    non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);

    pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);

    ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);

    ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);

    bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);

    contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);

    bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);

    bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);

    iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);

    actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);

    arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);

    b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;

    bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);

    bona - mala fid. possidere;

    bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);

    bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);

    bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);

    bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);

    bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides

См. также в других словарях:

  • consentir — à aucun, Assentire, siue assentiri, Astipulari alicui, Consentire. Se rendre et consentir à aucun, Manus alicui dare. Il consent à tout par flaterie, Assentatur omnia. Consentir en la forme de la commission qui estoit baillée par le preteur pour… …   Thresor de la langue françoyse

  • debouter — Debouter, c est de mot à mot, bouter hors de quelque lieu, chose ou pretente, Comme debouter le juge du siege, Debouter un homme de sa negotiation, Debouter un poursuivant de sa poursuite, Depellere. Debouter aussi est ce qu on dit renvoyer bien… …   Thresor de la langue françoyse

  • defendre — Defendre, Defendere, Tueri, Protegere, Patrocinari, Adesse alicui. Defendre le fait d aucun, Praestare tuerique factum alicuius. Defendre et excuser un cas, Crimen sustinere. Garder et defendre diligemment, Tutari. Defendre et garder, Obumbrare.… …   Thresor de la langue françoyse

  • prest — I. Prest et appareillé, Promptus, Explicatus, Expeditus. Qu ils fussent prests et appareillez, Sub manu vt essent. Fort prest et appareillé, Perexpeditus. Gens de guerre qui sont prests, sans bagage, Expediti equites. Estre prest et à main, Ad… …   Thresor de la langue françoyse

  • procureur — Procureur, OEconomus. Procureur a qui on a donné la charge de ses affaires, Procurator. Procureur d une communauté, Actor vniuersitatis. Procureur d autruy en cas de sa franchise et liberté, Assertor. Un procureur qui a son maistre present,… …   Thresor de la langue françoyse

  • recevoir — Recevoir, Capere, Accipere, Excipere, Percipere, Recipere. Recevoir quelque dommage, Detrimentum aut damnum capere, Pati iacturam, Facere iacturam. Recevoir loyer d aucun, Auferre praemium ab aliquo. Recevoir loyer pour sa folie, Pretium ob… …   Thresor de la langue françoyse

  • opinion — et advis, Sententia. Opinion et jugement, Opinio. L opinion et sentence d aucun qui n est pas parfaite, et laisse beaucoup de choses qu il debvoit dire, Curta sententia. L opinion des fols est estimée du populaire, Valet in vulgus insipientium… …   Thresor de la langue françoyse

  • AQUAE Frigidae — seu etiam Aquae Iudicium simpliciter, purgationis olim genus erat, quô criminis alicuius sulpectus vel accusatus, in aquam demergebatur: ita ut, si supernataret, nocens ac reus; contra, si in imum delaberetur, innocens iudicaretur. Sic apud… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Liste lateinischer Phrasen/B — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • proceder — Proceder, et aller avant, Procedere. La chose ne procede point, et ne va point en avant, Res non procedit. Il faut proceder cautement, Cauto est opus. Proceder criminellement contre aucun, Anquirere capitis vel capite. Proceder selon l ordonnance …   Thresor de la langue françoyse

  • TUTELA — I. TUTELA Dei vel deae signum, prorae navis impositum, unde navi nomen. Solebant namque Veteres Tutelae nomine naves appellare, ut observa vit in ad Petronium Animadv. Iohannes a Wouweren, ex Servio ad l. 10. Aen. Solent naves nomina accipere, a… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»